Dzisiaj głównie o pierwszym czytaniu, a mówiąc bardziej precyzyjnie o osobach, które tam możemy spotkać. Jedni są dzisiaj na głównym planie, a inni gdzieś w pobliżu.
Anna – mam Samuela. Żona Elkany, który oprócz Anny miał drugą żonę, które w przeciwieństwie do niej dała mu potomstwa. Po wieloletnim oczekiwaniu, będąc już przepełniona bólem, obiecuje Bogu, że jeżeli urodzi syna, to odda go na służbę do sanktuarium. Tak się dzieje i po błogosławieństwie i modlitwie Helego rodzi jeszcze pięcioro dzieci w zamian za syna, którego rodzi.
Anna uczy wytrwałości w modlitwie i tego, że Bogu warto oddawać swój ból i to co otrzymujemy z Jego ręki. Bóg zawsze pomnaża to co Mu dajemy.
Heli – to do niego przybiega trzykrotnie Samuel. On zapewnia Annę, że jej modlitw zostaną wysłuchane i błogosławi jej, aby Bóg obdarzył ją potomstwem, za oddanie pierworodnego na służbę Panu. Sam miał dwóch synów Chofniego i Pinchasa, którzy byli niezłymi gagatkami.
Heli uczy, że jeżeli wypełniamy swoje powołanie, to w życiu innych dzieją się wielkie rzeczy. Uczy również, że brak reakcji na zło i pobłażanie kończy się tragicznie.
Chofni i Pinchas – nazwani synami Beliala. Podczas składania ofiar kradli, to co należało się Bogu, cudzołożyli z kobietami służącymi w Namiocie Spotkania, swoim zachowaniem sprawiali, że ludzie nie składali lub składali ofiarę byle jak.
Uczą oni, że Bóg pragnie kapłanów według swego upodobania, że karą za grzech jest śmierć. Pokazują, że można być blisko rzeczy najświętszych, a serce mieć pełne grzechu i bluźnierstwa.
Samuel – najpiękniejszym zdaniem opisującym tego człowieka jest chyba werset mówiący, że: „Samuel dorastał, a Pan był z nim. Nie pozwolił upaść żadnemu jego słowu na ziemię.”
Uczy, że jeżeli będziemy przy słowie Bożym, to ono nie pozwoli nam upaść.
Do kogo jest Ci bliżej?
.jpg)
