Położone niedaleko Ostrowa Lednickiego, usadowione na sławnym niegdyś Szlaku Piastowskim między Poznaniem a Gnieznem, są dziś Pobiedziska milczącym świadkiem narodzin Państwa Polskiego.
Obecnie jest to miasteczko w powiecie poznańskim, siedziba gminy, mieszkańców nieco poniżej 10 000 dusz. Pobiedziska otrzymały lokację królewską w roku 1266. Naturalnie miejscowość istniała wcześniej, a pierwsza źródłowa wzmianka pochodzi z dokumentu księcia Władysława Odonica z 1233 r. Skrzętnie pielęgnowana jest miejscowa opowieść o ważnej bitwie wygranej tu w roku 1041 przez Kazimierza Odnowiciela, kiedy to pokonane zostały oddziały zbuntowanego samozwańczego namiestnika Mazowsza Masława. Według tej tradycji Kazimierz Odnowiciel na pamiątkę zwycięskiej bitwy nadał w roku 1048 tej niewielkiej wówczas osadzie nazwę Pobiedziska od słowa „pobieda” (zwycięstwo). Formą pamięci i wdzięczności wobec władcy Polski jest zachowana do dzisiaj nazwa głównej ulicy miasteczka, która nosi imię Kazimierza Odnowiciela.
Po uzyskaniu praw miejskich i dokonanej lokacji powstało tu regularnie rozplanowane miasto, szybko zyskujące blask i prestiż, o czym świadczy dobitnie zjazd dzielnicowy dostojników wielkopolskich z udziałem książąt Bolesława Pobożnego i Przemysła II w 1278 r. Niestety, Krzyżacy splądrowali i zniszczyli Pobiedziska w roku 1331 na tyle poważnie, że zahamowało to dynamikę dalszego rozwoju. Później Pobiedziska odwiedzał kilkakrotnie król Władysław II Jagiełło (1410, 1418, 1419, 1425).
Parafia pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Pobiedziskach ufundowana została na przełomie XIII i XIV wieku, ale pierwszy kościół poświęcony Księciu Wojski Niebieskich istniał tu już prawdopodobnie w wieku XI. Ta wczesnogotycka i wielokrotnie przebudowywana świątynia jest obecnie dumą i najważniejszym okolicznym zabytkiem, a zarazem jednym z najstarszych kościołów Wielkopolski. Z XIV wieku pochodzi wzmianka o świątyni drewnianej, którą – jak wspomniano – ograbili i spalili Krzyżacy w roku 1331.
Obecna bryła świątyni powstała w wieku XVI (po pożarze miała miejsce odbudowa w latach 1579-1598). We wnętrzu jednonawowej świątyni znajduje się klasycystyczny ołtarz z późnogotycką figurą Matki Bożej oraz obrazem św. Michała Archanioła z roku 1621. Na zewnętrznych murach kościelnych znajdziemy ponad 1000 wgłębień powstałych na przestrzeni XIV-XVI wieku, co stanowi swoistą pamiątkę po używaniu świdrów ogniowych do krzesania ognia podczas obrzędów wielkosobotnich.
Obok głównego budynku znajduje się drewniana dzwonnica z XIX wieku. Biją w niej cztery dzwony: św. Marcin (1895), św. Józef (1894), św. Walenty (1894) oraz największy - Kazimierz Odnowiciel, ufundowany przez mieszkańców Pobiedzisk w roku 1998 dla uczczenia 950-lecia miasta.
Serdeczne podziękowanie dla p. Herberta Oleschko, Autora cyklu: Poczet parafii Św. Michała Archanioła oraz Redakcji Któż jak Bóg za zgodę na publikację.
Zdjęcia pochodzą ze strony Parafii pw. św. Michała Archanioła w Pobiedziskach
